Είσαι ένα σύννεφο που αλλάζει,
είσαι του Αύγουστου χαλάζι,
και της αρμύρας δαγκωνιά.

Είσαι μια θύελλα γαλάζια,
είσαι στροφή με τέρμα γκάζια,
η πρώτη άνοιξη μετά την πυρκαγιά.

Είσαι γκρεμός και μονοπάτι,
είσαι της Κίρκης το κρεβάτι,
κι η τελευταία η ζαριά.

Είσαι σημάδι που δε σβήνει,
και της αγρύπνιας το αγρίμι,
η πρώτη άνοιξη μετά την πυρκαγιά.