Πώς μ’ αρέσει ξαπλωμένος στη γωνία να μη με νοιάζει
Και τα όμορφα κορίτσια που περνούν να κάνω χάζι
Πώς μ’ αρέσει τη ζωή μου να την κάνω όπως τη θέλω
Και να κράζω τους κυρίους που φοράν’ ψηλό καπέλο
Είμαι μια ζωή με τη ζωή ερωτευμένος
Πώς μ’ αρέσει να πεθάνω ξαπλωμένος

Πώς μ’ αρέσει να σε βλέπω να περνάς όπως τις άλλες
Που φοράν’ μισό κιλό κολόνια στις μασχάλες
Πώς μ’ αρέσει να με βλέπεις σαν ζητιάνο, σαν παλιάτσο
Και το γκόμενο να πιάνεις πιο σφιχτά από το μπράτσο
Έχω σβήσει μια για πάντα την αλήθεια
Πώς μ’ αρέσει να πετώ στα παραμύθια

Πώς μ’ αρέσει ξαπλωμένος στη γωνιά να μη με νοιάζει
Και τους κρύους μες στ’ αμάξι που κοιτούν να κάνω χάζι
Πώς μ’ αρέσει τη ζωή μου να την κάνω όπως τη θέλω
Και να κράζω τους κυρίους που φοράν’ ψηλό καπέλο
Είμαι μια ζωή με τη ζωή ερωτευμένος
Πώς μ’ αρέσει να πεθάνω ξαπλωμένος

Πώς μ’ αρέσει, πώς μ’ αρέσει
Πώς μ’ αρέσει, πώς μ’ αρέσει…