Χωρίς ταυτότητα και όνομα υπάρχω
ανάμεσα σ’ ανθρώπους σαν και μένα
με τα όνειρά μου τα μικρά κι απειλημένα
μ’ ένα σταυρό πάνω στο χώμα υπογράφω

Το που θα πάω είναι το μόνο που θυμάμαι
μέσα στο πλήθος σε μια πόλη που δεν ξέρω
Τη μοναξιά της ύπαρξής μου μεταφέρω
από παγκάκι σε παγκάκι που κοιμάμαι

Κάποιος με έδειχνε και φώναζε εμένα
μα εγώ δε γύρισα καθόλου να κοιτάξω
γιατί στην πόλη αυτή δε γνώριζα κανένα
γιατί στην πόλη αυτή εγώ ήμουν ο Κανένας.