Μη μιλάς, μη μιλάς πως θα ‘μαι πάλι

Πως μπορείς να ξεχάσεις μες τους τοίχους της ζωής σου
πως μπορείς, δε θέλεις πια να δεις
Ίσως και να πεις πως οι λέξεις που γραφτήκανε με πόνο
είναι εδώ, δεν είναι πια εδώ

Πως μπορείς το τραγούδι που το γράψανε τα χρόνια
να το πεις, δε πρέπει να το πεις
Ίσως και να βρεις ένα αστέρι να γεννιέται στη ζωή σου
ζωντανό, δεν είμαι πια εδώ

Μη μιλάς, μη μιλάς πως θα ‘μαι πάλι

Με τα χρόνια ταξίδια με τα πλοία φορτωμένα
με χαρές, μου δώσανε ζωές
Πέρασε η φωνή που θα λέει για τα λάθη και τις πίκρες
της ζωής, δεν είσαι για να δεις

Πως μπορώ πια να θέλω να γυρίσω το ρολόι
και να δω ποιος ήμουνα εγώ
Ίσως να μπορώ να πετώ μες το χρόνο και να κλέβω
τη στιγμή δεν είσαι πια εκεί