Χαράματα κι ακόμα δε κοιμάμαι
τα λόγια τα μεγάλα σου θυμάμαι
γυρίζω μέσ’ τη νύχτα και δεν ξέρω
πώς να μπορέσω πάλι πίσω να σε φέρω

Μα όσο χρειαστεί εγώ θα περιμένω
κι ας μου πάρει μια ολόκληρη ζωή
εκεί που μ’ άφησες εσύ ακόμα μένω
και τίποτα ν’ αλλάξει δεν μπορεί

Χαράματα το γράμμα σου διαβάζω
στο όνειρο ελπίζω και πλαγιάζω
να φτιάξω τη μορφή σου όπως θέλω
εσύ να είσαι αλλού κι εγώ να υποφέρω

Μα όσο χρειαστεί εγώ θα περιμένω
κι ας μου πάρει μια ολόκληρη ζωή
εκεί που μ’ άφησες εσύ ακόμα μένω
και τίποτα ν’ αλλάξει δεν μπορεί