Η Σμύρνη μας περήφανη
με τα πολλά τα σπίτια
και τώρα πώς κατάντησες
με δίχως κεραμίδια.

Σμυρνιά μου, ποιος σε φίλησε
και σ’ έκανε σημάδι
και σ’ έβαλε στο μέτωπο
αγκάθινο στεφάνι.

Η Σμύρνη κι αν εκάηκε
κι αν έγινε βεράνι
μια Σμυρνοπούλα έμορφη
πάλι θα την εκάνει.