Βγάλε αυτή τη μάσκα
που σού φόρεσαν
στην καρδιά σου οι λύπες
κάποια αποκριά
είναι μακριά σου
άκου τι λέει αυτή η κιθάρα
οι γύπες, είναι μακριά

Τα μάτια είναι παράθυρα
στου φόβου το ταξίδι
κοιτάζουν πίσω και μπροστά
αυτό που ξέρουν ήδη
πέταξε τη μάσκα πια
άκου κι εμένα
που χρόνια ζούσα στη σκιά
με μάτια τρομαγμένα

Φρόνιμα μωρό μου
για βάλε ζωνη στ’ όνειρό σου,
πάμε
φεύγουμε εκδρομή
άλλο μου μισό μου
είναι σαν άρωμα που το σκορπάμε
η κάθε μας στιγμή

Ανοίγει ένας παράδεισος
η κόλαση όταν κλείνει
αυτόματη είναι αυτή η στιγμή
σε πιάνει και σ’ αφήνει
πέταξε τη μάσκα πια
άκου κι εμένα
που χρόνια φόραγα βαριά
φεγγάρια λυπημένα

Φρόνιμα μωρό μου
για βάλε ζωνη στ’ όνειρό σου,
πάμε
φεύγουμε εκδρομή
άλλο μου μισό μου
είναι σαν άρωμα που το σκορπάμε
η κάθε μας στιγμή

Είναι μακριά σου
άκου τι λέει αυτή η κιθάρα