Νύχτα έριξες ξανά τα δίχτυα πάνω μου βαριά
νύχτα με κρατάς κρυμμένο από τη χαρά
νύχτα μάγισσα σκληρή γίνε απόψε τρυφερή
νύχτα πες μου τι να κάνω δε με συγχωρεί

Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ
όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω
να ξεμακραίνει να μικραίνει
να χαθεί στα σκοτεινά
ότι με κόβει με πληγώνει με πονά

Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ
όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω
πού έχει πάει πού γυρνάει
θέλω απόψε να τη βρω
να της μιλήσω να της πω την αγαπώ

Νύχτα είμαι μοναχός και δεν έχεις ένα φως
νύχτα η ζωή μπροστά μου
δρόμος σκοτεινός
νύχτα που με ξενυχτάς
που με σέρνεις που με πας
νύχτα εδώ κανείς δε μένει άδικα χτυπάς