Βάλε μπρος το μηχανάκι
πίσω σου να γαντζωθώ,
μέσ’ από το καθρεφτάκι
πάλι να σ’ ερωτευτώ.

Να περάσουμε του κόσμου
την αόρατη γραμμή,
να κρυώνω, να κολλάω
στο ζεστό σου το κορμί.

Τις ταχύτητες ν’ αλλάζεις
και να μη ρωτώ πού πας,
να γυρνάς, να μου φωνάζεις
δυνατά πως μ’ αγαπάς.

Να πατάς γερά το γκάζι,
να μου κόβεται η πνοή.
Τίποτα δε με τρομάζει
πιο πολύ απ’ τη ζωή.