Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
σαν αιώνας θαρρώ,
και σου φαίνεται λεπτό.

Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
τώρα ήρθε ο καιρός,
για ένα βήμα εμπρός.

Βαρέθηκα να χάνομαι στο χάος του μυαλού μου,
να βλέπω όλα τα λάθη μου στην άκρη του ματιού μου,
τις νύχτες όταν χάνομαι, ποτέ μου δεν κοιμάμαι,
νομίζω πως θα τρελαθώ, Θεέ μου, πόσο φοβάμαι.

Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς (μη μιλάς),
σαν αιώνας θαρρώ,
και σου φαίνεται λεπτό.

Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
τώρα ήρθε ο καιρός,
για ένα βήμα εμπρός.

Βαρέθηκα τους γύρω σου, βαρέθηκα κι εσένα,
ποτέ σου δεν κατάλαβες, τι ήσουνα για μένα,
για ώρες σε σκεφτόμουνα και γέμιζα με ίσως,
άργησα, μα κατάλαβα, πως ήσουν όλο μίσος.

Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς (μη μιλάς),
σαν αιώνας θαρρώ,
και σου φαίνεται λεπτό.

Σαν ζογκλέρ μου γελάς,
μη μιλάς, με χαλάς,
τώρα ήρθε ο καιρός,
για ένα βήμα εμπρός.