Φταίω, φταίω
μόνο εγώ, κι εγώ
φταίω, φταίω
τ’ ομολογώ, το ίδιο κι εγώ

Έπρεπε να φτάσουμ’ ως εδώ για να το δω,
έπρεπε να φτάσουμε στο χωρισμό,
για να καταλάβω ότι

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία,
ζω μέσα στην ανυπαρξία,
μακριά σου εγώ δεν κάνω μία,
είμαι μια σκέτη απελπισία.

Άκρη δε βγάζω, με όλα νταουλιάζω
στον πάτο βουλιάζω, βοήθεια φωνάζω.

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
ζω μέσα στην ανυπαρξία
μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
είμαι μια σκέτη απελπισία.

Άκρη δε βγάζω, με όλα νταουλιάζω
στον πάτο βουλιάζω, τ’ όνομά σου φωνάζω.

Φταίω, φταίω
για όλα εγώ, κι εγώ
φταίω, φταίω
δεν είχα μυαλό, ούτε κι εγώ.

Έπρεπε να φτάσουμ’ ως εδώ για να το δω,
έπρεπε να φτάσουμε στο χωρισμό,
για να καταλάβω ότι

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
ζω μέσα στην ανυπαρξία
μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
είμαι μια σκέτη απελπισία.

Άκρη δε βγάζω, με όλα νταουλιάζω
στον πάτο βουλιάζω, βοήθεια φωνάζω.

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
ζω μέσα στην ανυπαρξία
μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
είμαι μια σκέτη απελπισία.

Άκρη δε βγάζω, με όλα νταουλιάζω
στον πάτο βουλιάζω, τ’ όνομά σου φωνάζω.

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
ζω μέσα στην ανυπαρξία
μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
είμαι μια σκέτη απελπισία.

Άκρη δε βγάζω, με όλα νταουλιάζω
στον πάτο βουλιάζω, βοήθεια φωνάζω.

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
ζω μέσα στην ανυπαρξία
μακριά σου εγώ δεν κάνω μία
είμαι μια σκέτη απελπισία.

Άκρη δε βγάζω, με όλα νταουλιάζω
στον πάτο βουλιάζω, τ’ όνομά σου φωνάζω.

Μακριά σου εγώ δεν κάνω μία.