Μ’ ένα σπασμένο καθρεφτάκι
στον κόσμο βγαίνει το γυφτάκι
και χάνεται
Σάββατο στην Αγια Βαρβάρα
και εσύ θεέ και ήλιε βάρα
δεν πιάνεται

Μαύρα τα μάτια κι οι βλεφαρίδες
και μονοπάτια με νυχτερίδες
καρφί δεν καίγεται
Κι εσύ μια μέρα που δε με είδες
και τι θα γίνει και που με είδες
ζωή δε λέγεται

Τα μεσημέρια μεσ’ την νταλίκα
που πάει δεν ξέρει κι έχει μια γλύκα
κι αισθάνεται
πως πάνε κι έρχονται τα χρόνια
σαν της νταλίκας τα πεπόνια
και χάνεται

άσε με, άσε με, άσε με…
και σαν ντέφι πιάσε με