Ξανά ένα σωρό φωτογραφίες να κοιτάζω,
ξανά με το μυαλό μηνύματα σου στέλνω
ότι σε περιμένω να ’ρθεις εδώ.

Ξανά ως το πρωί το όνομά σου θα φωνάζω,
ξανά σ’ ένα χαρτί πως μου ’λειψες θα γράψω.
Δε γίνεται να πάψω να σ’ αγαπώ.

Με παραισθήσεις κι απόψε ζω.

Σε σκέφτομαι, αγάπη μου, και χάνομαι,
μισώ τα πάντα γύρω μου, αισθάνομαι.
Σε σκέφτομαι να με κρατάς, να με φιλάς.
Πού είσαι, πού γυρνάς;

Σε σκέφτομαι και δεν μπορώ να κοιμηθώ,
σε σκέφτομαι και νιώθω πως θα τρελαθώ,
σε σκέφτομαι να μ’ ακουμπάς, να με φιλάς.
Πού είσαι, πού γυρνάς;

Ξανά μ’ ένα στυλό τα αρχικά σου να χαράζω,
ξανά τηλεφωνώ ν’ ακούσω τη φωνή σου,
κι ας κάψει η πνοή σου τ’ ακουστικό.

Με παραισθήσεις κι απόψε ζω.

Σε σκέφτομαι, αγάπη μου, και χάνομαι, ....