Ποια καρδιά δε θα ραΐσει,
την αλή, την αλήθεια όταν μάθει,
ποιος μπορεί να μη δακρύσει,
για τα ό, για τα όσα έχω πάθει.

Μεσ’στα στήθια μου, τι κρύβω, όταν δείτε
και σεις άπονες καρδιές θα ματωθείτε.

Στις πληγές που έχουν κλείσει,
στα παλιά, παλιά σημάδια επάνω,
μια πληγή και νούργια ανοίγει,
κάθε μέρα παραπάνω.

Μεσ’στα στήθια μου, τι κρύβω, όταν δείτε
και σεις άπονες καρδιές θα ματωθείτε.

Μια καρδιά που δε θα κλάψει,
για τον πόνο μου το ξέρω,
είν’εκεί, εκείνη π’αγαπάω,
που με κάνει να υποφέρω.

Μεσ’στα στήθια μου, τι κρύβω, όταν δείτε
και σεις άπονες καρδιές θα ματωθείτε.