Η τύχη με κατάτρεξε, απ’ τα μικρά μου χρόνια
κι έζησα μες στα βάσανα και μες στην καταφρόνια.
Μεσ’στο δρόμο της ζωής μου παραστράτησα, ω, ω, ω
και με δέρνει η κοινωνία η σατράπισσα.

Κανείς δεν ξέρει τον καημό που τρώει την καρδιά μου
κι όλοι μου ρίχνουν άδικο στη μαύρη συμφορά μου.
Απ’ τα βάσανα του κόσμου παραστράτησα, ω, ω, ω
και με δέρνει η κοινωνία, η σατράπισσα.

Δε βρίσκω τόπο να σταθώ και στέκι για ν’ αράξω
να κάτσω ολομόναχος κι από καρδιάς να κλάψω.
Απ’ τα βάσανα του κόσμου παραστράτησα, ω, ω, ω
και με δέρνει η κοινωνία, η σατράπισσα.