Εσύ μπορεί να μην καταλαβαίνεις,
μα δε με παίρνει μια ζωή να εξηγώ.
Στο δρόμο αυτό να μπεις δεν προλαβαίνεις,
τώρα που έχω την καρδιά μιας ξένης.
Δε γυρίζω πίσω τον καιρό,
μην τηλεφωνείς, δεν το μπορώ.

Είναι το πιο εύκολο να παίρνεις και να λες
για τη ζημιά πως φταίνε οι περιστάσεις.
Μπήκε απ’ την αρχή ανάμεσά μας μια βροχή
και γύρω γύρω τόσες αποστάσεις.
Στο ημερολόγιο δε σ’ έγραψα ποτέ,
δε θέλω παρελθόν να ξεφυλλίζω.
Θέλω μια φωτιά απ’ της αγάπης τη ματιά,
την παγωνιά μου εγώ την ξεμυαλίζω.

Στο φάντασμά σου δίνω σημασία,
γι’ αυτό σκαλίζεις την ομίχλη των καιρών.
Αστραφτερή παλιά φωτογραφία
κι απ’ τ’ άγγιγμά σου λίγη υγρασία
για να μουτζουρώνει το παρόν,
για να κάνει χάλια το παρόν.

Είναι το πιο εύκολο να παίρνεις και να λες
για τη ζημιά πως φταίνε οι περιστάσεις.
Μπήκε απ’ την αρχή ανάμεσά μας μια βροχή
και γύρω γύρω τόσες αποστάσεις.
Στο ημερολόγιο δε σ’ έγραψα ποτέ,
δε θέλω παρελθόν να ξεφυλλίζω.
Θέλω μια φωτιά απ’ της αγάπης τη ματιά,
την παγωνιά μου εγώ την ξεμυαλίζω.