Να ’ξερες θεέ μου τι τραβάω,
να ’ξερες
κι όμως καθόλου δε μιλάω,
να ’ξερες
πως με ταλαιπωρούν πως με κουράζουν,
να ’ξερες
οι μέρες δεν περνούν κι οι νύχτες μου
παράξενες

Να ’ξερες θεέ μου τι τραβάω,
να ’ξερες
και μέσα μου τι κουβαλάω,
να ’ξερες
με τη ζωή μου κάνουνε παιχνίδι
άγριο
μα κάνω υπομονή γιατί πιστεύω
στ’ αύριο

Να ’ξερες Θεέ μου τι τραβάω,
να ’ξερες
και τι παγίδες συναντάω,
να ’ξερες
σαν Διογένης ψάχνω για να βρω
έναν άνθρωπο
μα πάντα συναντώ το βλέμμα
το αδιάφορο