Μέσα από γυάλινη σφαίρα θα με δεις να βγαίνω
να σε πονάω κάθε μέρα και να μη χορταίνω

Θα με δεις να έχω πέντε, δέκα, δεκατρείς ουλές
και εφτά σημάδια
να έχω πέντε, δέκα, δεκατρείς πληγές
από τα χάδια που δεν ένιωσα ποτέ

Μέσα από γυάλινο τείχος θα μοιάζω να χορεύω
κι αν σε τρομάξει ο ήχος είναι επειδή παλεύω

Εγώ ζητούσα να `χω πέντε, δέκα, δεκατρείς φωνές
να τραγουδάω
και πήρα πέντε, δέκα, δεκατρείς σιωπές
να πολεμάω σε μια τόση δα σιωπή

Με δύο γυάλινα χέρια το πόνο θα δαμάσω
μες του μυαλού τα λημέρια μουσικές θα πλάσω

Ο στίχος έχει λέξεις πέντε, δέκα, δεκατρείς σωστές
και μία λάθος
πέντε, δέκα, δεκατρείς φωτιές
για ένα πάθος θα μου κάψουν την ψυχή
όποιος χαθεί, ήταν σωμένος
απ’ την αρχή, ήταν χαμένος
όποιος χαθεί...