Να πάρεις ότι θες και άφησε για μένα
σπασμένα σαν γυαλιά τραγούδια πονεμένα
να γράφω με το δάκρυ μου της νύχτας σ’ αγαπώ
Θα ψάχνεσαι αλλού σ’αγάπες που’ναι ξένες
μα όμως οι ψυχές θα μένουν ενωμένες
ποτέ δε θα χωρίσουμε κι ας φεύγεις από’δω

Ένοχα βράδια, ένοχα βράδια θα περνάς
θα μου φωνάζεις δώσε μου λίγο χρόνο
πίσω απ’τα μάτια, πίσω απ’τα μάτια που κοιτάς
ξέρω θα βλέπεις πάντα εμένα μόνο
Ένοχα βράδια, ένοχα βράδια θα περνάς
θα μου φωνάζεις δώσε μου λίγο χρόνο
στη μοναξιά σου πάντα εμένα θα ζητάς
θα μπαινοβγαίνω μεσ’το δικό σου κόσμο

Αφήνεις τη σιωπή και παίρνεις για το δρόμο
μια εύκολη φυγή και το κρυφό σου φόβο
σαν λάβα να ξεχύνεται να καίει μυστικά
Σου το’χω ξαναπεί το σώμα πως θυμάται
και όπως η ψυχή ο χρόνος δε κοιμάται
σε βγάζει απ’το λαβύρινθο της νύχτας ξαφνικά

Ένοχα βράδια, ένοχα βράδια θα περνάς
θα μου φωνάζεις δώσε μου λίγο χρόνο
πίσω απ’τα μάτια, πίσω απ’τα μάτια που κοιτάς
ξέρω θα βλέπεις πάντα εμένα μόνο
Ένοχα βράδια, ένοχα βράδια θα περνάς
θα μου φωνάζεις δώσε μου λίγο χρόνο
στη μοναξιά σου πάντα εμένα θα ζητάς
θα μπαινοβγαίνω μεσ’το δικό σου κόσμο