Ο δρόμος τρέχει κάτω απ’ τις ρόδες
σαν μια ταινία απ’ τη ζωή
κι’ εγώ στ’ αμάξι το μεθυσμένο
που αντί βενζίνη καίει κρασί.

(Το μυαλό μου δίχως φρένα
πες μου πώς να σταματήσω
τώρα που έχασα εσένα
τη ζωή μου να κερδίσω.) Χ2

Σαν κουνημένη φωτογραφία
είναι ο δρόμος που οδηγώ
κι’ όπου κοιτάζω βλέπω εσένα
χωρίς να ξέρω για πού τραβώ.

(Το μυαλό μου δίχως φρένα
πες μου πώς να σταματήσω
τώρα που έχασα εσένα
τη ζωή μου να κερδίσω.) Χ2