Πρέπει να το, πρέπει να το καλοσκεφτείς
και να το συ, και να το συζητήσεις,
είναι βαρύ αμάρτημα,
να φύγεις να, να φύγεις να μ’αφήσεις.

Μη μου φύγεις και με πνίγει η αγωνία,
με τι πρόσωπο θα βγω στην κοινωνία.

Εχω παιδί, έχω παιδί στα σπλάχνα,
γι’αυτό λοιπόν, γι’αυτό λοιπόν λυπήσου,
μείνε μαζί μου στη ζωή,
καν’το για το, καν’το για το παιδί σου.

Μη μου φύγεις και με πνίγει η αγωνία,
το παιδί σου πως θα βγει στην κοινωνία.

Το ξέρω με, το ξέρω μ’έχεις βαρεθεί,
μα έχεις την, μα έχεις την ευθύνη,
η κοινωνία πάντοτε,
εμέ θα κα, εμέ θα κατακρίνει.

Μη μου φύγεις και με πνίγει η αγωνία,
το παιδί σου πως θα βγει στην κοινωνία.