Στο τελευταίο το σκαλί
του κόσμου οι αμαρτωλοί
κι εγώ νερό τους πάω
γιατί αγάπησα ο τρελός
κάποια που αμάρτησε πολύ
κι εκείνη αγαπάω

Δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω
καμιά ρυτίδα μου δεν `ξαργυρώνω
έκανα λάθος και το πληρώνω
δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω
Δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω
καμιά ρυτίδα μου δεν `ξαργυρώνω
έκανα λάθος και το πληρώνω
δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω
Δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω
καμιά ρυτίδα μου δεν `ξαργυρώνω
έκανα λάθος και το πληρώνω
δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω
έκανα λάθος και το πληρώνω
δεν κάνω πίσω, δε μετανιώνω

Στο τελευταίο το σκαλί
του κόσμου οι αμαρτωλοί
κι ημάνα μου, μου λέει
να φύγω γιατί δεν ξέρει από φυγή
κι από αγάπη αμαρτωλή
που μας πληγώνει τόσο