Δεν εκτιμάς αυτά που έκανα για `σένα
δεν αγαπάς τον εαυτό σου και κανέναν
εσύ πιστεύεις στις εφήμερες αγάπες
ζεις στο παρόν με ουτοπίες κι αυταπάτες.

Είν’ η καρδιά σου άπιστη
κι αγάπη δεν μπορείς να δίνεις,
μόνη κι ανυπεράσπιστη
μια μέρα τελικά θα μείνεις,
είν’ η καρδιά σου άπιστη
κι εμένα δεν μπορείς να νιώσεις,
τώρα είσ’ αμετάπειστη
μα κάποτε θα μετανιώσεις.

Πώς το μπορείς, λοιπόν, αδιάφορη να δείχνεις
και στη φωτιά, εσύ, τα όνειρα να ρίχνεις,
μαζί μου ήρθες να περάσεις κάποια βράδια
όμως αλλού χαρίζεις όνειρα και χάδια.

Είν’ η καρδιά σου άπιστη
κι αγάπη δεν μπορείς να δίνεις,
μόνη κι ανυπεράσπιστη
μια μέρα τελικά θα μείνεις,
είν’ η καρδιά σου άπιστη
κι εμένα δεν μπορείς να νιώσεις,
τώρα είσ’ αμετάπειστη
μα κάποτε θα μετανιώσεις.