Καρδιά μου πάψε να πονάς,
και μην, ξανά, δακρύσεις,
απόψε φεύγω μακριά,
τον πόνο μου να σβήσεις.

Τον πόνο που σε πλήγωνε,
κάθε πρωί και βράδυ,
λίγο πιοτό της λησμονιάς
να πιεις για να ξεχάσεις,
να πιεις για να ξεχάσεις.

Στα ξένα που θα φύγουμε,
άλλη αγκαλιά θα βρούμε,
και μέρες πιο καλύτερες,
ίσως να ξαναδούμε.

Τον πόνο που σε πλήγωνε,
κάθε πρωί και βράδυ,
λίγο πιοτό της λησμονιάς
να πιεις για να ξεχάσεις,
να πιεις για να ξεχάσεις.