Μ’ αγκάλιαζες και έλαμπε ο ήλιος μες στο σπίτι μας
και η άνοιξη μεθούσε απ το γλυκό χαμόγελό σου
μα ζήλεψε η νύχτα και η καρδιά σου δρόμο άλλαξε
και το όνειρό μας ράγισε, μέσα σε ένα λεπτό

Σαν βομβαρδισμένη πολιτεία, τώρα είμαι εγώ
που έχασε τα πάντα σε μια νύχτα
δίχως πόλεμο
Σαν βομβαρδισμένη πολιτεία, τώρα είμαι εγώ
που έχασε τα πάντα σε μια νύχτα
δίχως πόλεμο

Κι απόψε από νωρίς θα κλείσω πόρτες και παράθυρα
και η νύχτα θα με βρει πάλι με σένα να μιλάω
πως είναι δυνατόν να σ’ αγαπώ τόσο παράφορα
να είσαι σ άλλη αγκαλιά, και πάντα να’σαι εδώ

Σαν βομβαρδισμένη πολιτεία...