Στην πόλη που μου χάρισαν
τα καστανά σου μάτια
περπάτησα χαράματα
σπασμένος δυο κομμάτια
ένα τσιγάρο κάπνιζα
μερόνυχτα κλεισμένος
στα τείχη της ανάσας σου
κι ας ήμουν ένας ξένος.

Κι απ’ όλα όσα μου ’μαθες
αυτό που μ’ απομένει
είναι πως η αγάπη μου
ξέρει να περιμένει.

Στην πόλη που μου χάρισαν
τα καστανά σου μάτια
περπάτησα χαράματα
σπασμένη δυο κομμάτια
ένα τσιγάρο κάπνιζα
μερόνυχτα κλεισμένη
στα τείχη της ανάσας σου
μα ήμουν μια ξένη.