Verse 1
Είμαι απ’ τη χώρα των γραμμάτων των τεχνών και των καλλιτεχνών
αμέτρητων τηλεθεατών και καναλιών
από τη χώρα, των ασυνείδητων κληρικών
και των χιλιάδων μοναστηριών κι εκκλησιών
τη χώρα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ
της γραφικής αριστεράς, των δημοκρατικών ηλεκτροσόκ
την χώρα των αντιπάλων οικογενειών
και κατ’ επέκταση αντιπάλων ομάδων κι εταιριών
τη χώρα λογοτεχνών σαν τον Καζατζάκη
κι εκδοτών σαν τον Τεγόπουλο και τον Λαμπράκη
από τη χώρα που ξεχνάει ποιητές σαν τον Ελύτη
μα θυμάται να ταΐζει ανθρώπους σαν τον Σημίτη
τη χώρα που `χουν πέραση βλάκες και φλώροι
στην Ελλάδα του φωτός βλέπουν όλοι Fame Story
τη χώρα της χρυσής εποχής, του 5ου αιώνα
όπου σκλάβοι δημοκρατικά χτίσαν τον Παρθενώνα
είμαι από μια χώρα που λέγεται Ελλάδα
τη μεγάλη της Ευρώπης ισχνή αγελάδα
είμαι απ’ την χώρα των δημοσίων εγκληματιών
και των νεκρών μαθητών σε μια στροφή των Τεμπών.


Scratches
Η χώρα η δικιά μου που λέγεται Ελλάδα.... Νεοέλληνα άκου


Verse 2
Είμαι απ’ τη χώρα των δημοσίων υπαλλήλων
αγαπάτε αλλήλον τον εχθρόν και τον φίλον
εκεί που ζω δε γουστάρουν και τόσο τους Αλβανούς
αλλά Αλβανοί φτιάξαν τα έργα για τους Ολυμπιακούς
εκεί που δουλεύουνε όλη την εβδομάδα
κι όσα βγάζουνε τα τρώει το δάνειο κι η φιλενάδα
εκεί που η παιδεία τελειώνει κάπου χαμηλά
ενώ τα στάνταρ στην αγορά εργασίας είναι υψηλά
εκεί που τα θέατρα μένουνε άδεια
και οι πίστες γεμάτες ποιοτικές πολύ πειστικές αυταπάτες
στη χώρα όπου απαγορεύει τα φρουτάκια
ενώ βγάζει το "Στοίχημα" για να παίζουν και παιδάκια
τη χώρα που οι πόλεις οι μικρές μένουν κενές χωρίς δουλειές
αφού οι ξένες επενδύσεις είναι ανύπαρκτες
κι άκου αυτό δε θα το πουν στις ειδήσεις
η Ελλάδα δε συμφέρει τους ξένους για επενδύσεις
στη χώρα των αρχαίων δοξασμένων προγόνων
τη χώρα των αμερικανικών κλώνων
από τη χώρα των τελευταίων Ολυμπιακών Αγώνων
που*τιά και μίζα εις τους αιώνες των αιώνων!


Scratches
Η χώρα η δικιά μου που λέγεται Ελλάδα.... Νεοέλληνα άκου