Το σαραβαλάκι μου πώς το κουλαντρίζω
μου σφυρίζει, του σφυρίζω,
βάζω το σακάκι μου, βάζω και βενζίνα
κι αλωνίζω την Αθήνα.

Το σαραβαλάκι μου πώς το καμαρώνω,
με μαλλώνει, το μαλλώνω,
τρέχει και το βάσανο, τρέχει και το νοίκι,
Πειραιά, Πειραιά Θεσσαλονίκη.

Σάλταρε αδερφάκι μου, πες μου πού σε πάω
ωχ ωχ ωχ πώς τ’ αγαπάω
πού θα πάμε κούκλα μου, πάμε παραλία
να κοιτάζουμε τα πλοία.

Τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά

Γεια σου πατρίδα.
Γεια σου κι εσένα καπετάνιο.

Το σαραβαλάκι μου πώς το κουβεντιάζω,
με πειράζει, αχ το πειράζω,
κι άμα πάθει λάστιχο κι άμα μουλαρώσει,
η Express θα το φορτώσει.

Σάλταρε αδερφάκι μου, πες μου τι γουστάρεις
να σε βλέπω να σωφάρεις
φερ’ το τσιγαράκι μου, σ’ αγαπάω παιδί μου
βάλε τέταρτη μαζί μου.

Τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ιδρωμένα τζάμια και φιλιά
τα παλιοσαραβαλάκια αραγμένα στην ακρογιαλιά