Έφυγα δίχως να το πεις
πόνεσα δίχως να το δεις δε το κατάλαβες
Την πόρτα έκλεισα αργά
όμως πονούσε η καρδιά σαν να τη χάλασες
Ίσως δεν έκανα καλά
μα όμως πίστευα βαθιά ότι δεν άξιζες
Πήρα το δρόμο να σωθώ
μα πόσο θα’θελα εσύ να με σταμάταγες

Δεν ήσουν τίποτα κι ας ήσουνα τα πάντα
δε μετανιώνω που δεν άξιζες για μένα
δε μετανιώνω εγώ για όσα έχω κάνει
εσύ θα χάσεις που περνάς στα περασμένα

Έσφιξα κι άλλο την καρδιά
είπα να φύγω μακριά κι ας δε το άντεχα
Είπα κρατήσου μια στιγμή
καλύτερα να μη σε δει με μένα πάλευα
Έφυγα τόσο βιαστικά
μα πόσο θα’θελα εσύ στάσου να φώναζες
ένα συγγνώμη να μου πεις
κι ότι μετάνιωσες για όλα όσα νόμιζες