Αγάπη μου πίκρες και κύματα
Στο προσκεφάλι μου ξαγρυπνούν
Μιλώ και πληθαίνουν τα βήματα
Χτυπούν την πόρτα μου για να μπουν

Παντέρημο πουλί
Το σπίτι κατοικεί
Κι ορφάνεψε στο στόμα το φιλί
Παντέρημο πουλί
Και ράγισεν η γη
Στο δάκρυ τυλιγμένη μια κραυγή

Αγάπη μου μαύρα μεσάνυχτα
στο προσκεφάλι σου τ’ αδειανό
αφήνω τα χέρια μισάνοιχτα
και ψάχνω αγιάτρευτα να σε βρω.