Απάντησε μου πώς φτάσαμε ως εδώ;
Ποια ξένη δύναμη ορίζει την αγάπη;
Ποια θάλασσα μας πάει στ’ ανοιχτά;
Ούτε που πρόλαβα να πω σε σένα κάτι.

Ο χρόνος κλέβει την αγάπη,
ο χρόνος πάντα πιο δυνατός,
ο χρόνος δίπλα στ’ άδειο μου κρεβάτι,
μα ο χρόνος πάλι κρυμμένος θησαυρός,
μα ο χρόνος πάλι κρυμμένος θησαυρός.

Απάντησε μου πώς φτάσαμε ως εδώ,
εμείς που ήμασταν ο ένας για τον άλλον;
Τώρα δεν ξέρω αν σ’ αγαπώ,
μα δεν μπορώ κι απ’ το μυαλό μου να σε βγάλω.

Ο χρόνος κλέβει την αγάπη,
ο χρόνος πάντα πιο δυνατός,
ο χρόνος δίπλα στ’ άδειο μου κρεβάτι,
μα ο χρόνος πάλι κρυμμένος θησαυρός,
μα ο χρόνος πάλι κρυμμένος θησαυρός.