Οι δρόμοι είναι σκοτεινοί
κι εγώ μονάχη κάθομαι
στη σκέψη πάλι θα φανείς ξανά
Γλυκά να μου χαμογελάς
μου λες μονάχα μ’αγαπάς
μα αν μιλήσω θα χαθείς

Ξεχνάς ό’τι ζήσαμε ξεχνάς
σε μια νύχτα τα ξεχνάς
να’ξερα μόνο αν πονάς
Ξεχνάς ό’τι έλεγες εσύ
σε μια νύχτα προσπερνάς
πού πας πού πας...

Τα φώτα σβήσαν την αυγή
και ήρθε πάλι το πρωί
κι εγώ μονάχη περπατώ ξανά
Δεν περιμένω να σε βρω
δε ξέρω αν θα σε ξαναδώ
τις υποσχέσεις σου μετρώ

Ξεχνάς ό’τι ζήσαμε ξεχνάς
σε μια νύχτα τα ξεχνάς
να’ξερα μόνο αν πονάς
Ξεχνάς ό’τι έλεγες εσύ
σε μια νύχτα προσπερνάς
πού πας πού πας...