Θάλασσα πικροθάλασσα
πως να σε καλοπιάσω;
να αφήσεις πια τον κύρη μου
και τον καραβοκύρη μου,
να αφήσεις πια τον κύρη μου
για να τον ξαποστάσω.

τον γιο μου τον μονάκριβο
πιο κύμα τον χτυπάει;
για σένανε μ’ αρνήθηκε
μα ούτε που λυπήθηκε,
αυτήνε που αγαπάει.

Θάλασσα, πικροθάλασσα
τι τάμα να σου κάνω;
να ανοίξει το σπιτάκι μου,
να φύγει το φαρμάκι μου,
να ανοίξει το σπιτάκι μου,
με γέλιο να πεθάνω.