Ώρα σιωπής
ώρα να δούμε τι κάναμε
τι να πω, τι να πεις
πώς τη ζωή μας πικράναμε

Σαν το ποτάμι που πίσω δε γυρνά
αυτή η αγάπη δε βγάζει πουθενά και
Λυπάμαι, Λυπάμαι
Μα Φοβάμαι, Φοβάμαι

πως ότι κι αν πούμε ράγισε το γυαλί
τώρα η συγγνώμη πονάει πιο πολύ, και
Λυπάμαι, Λυπάμαι
Φοβάμαι...

Τώρα σιωπή
μοναξιά κι αδιέξοδο
Δρόμοι κλειστοί
κι ο χωρισμός η διέξοδος

Οι αναμνήσεις με κόβουν σαν γυαλί
κι ότι κι αν έχω να πω δεν ωφελεί και
Λυπάμαι, Λυπάμαι
Μα Φοβάμαι, Φοβάμαι

πως ότι κι αν πούμε ράγισε το γυαλί
τώρα η συγγνώμη πονάει πιο πολύ, και
Λυπάμαι, Λυπάμαι
Μα Φοβάμαι, Φοβάμαι
Λυπάμαι, Λυπάμαι
Μα Φοβάμαι, Φοβάμαι

πως ότι κι αν πούμε ράγισε το γυαλί
τώρα η συγγνώμη πονάει πιο πολύ, και
Λυπάμαι, Λυπάμαι
και φοβάμαι...
Φοβάμαι...