Πήρε τα όνειρα και έμεινα μονάχος
έγινε κύμα και εγώ έμεινα ο βράχος
για να ξεσπάει κάθε μέρα στη ζωή μου
και εγώ μετράω τα κομμάτια της ψυχής μου

Φίλε μου λες να μη πονάω
όμως εγώ την αγαπάω
φίλε μου λες να μην τα πίνω
μα στο ποτό τον πόνο σβήνω

Πάρε τα μάτια του τρελού
να δεις τι είναι αυτή για μένα
έγινε αγάπη αλλουνού
και εγώ την ψάχνω στα χαμένα
Πάρε τα μάτια του τρελού
που τίποτα δεν του `χει μείνει
στα μονοπάτια του μυαλού
πάντα μπροστά μου βρίσκω εκείνη

Χρόνια που φύλαγα τα πέταξε στην άκρη
την πόρτα έκλεισε και τα `σβησε με δάκρυ
και εγώ που πίστευα πως ήτανε δική μου
μίσος και αγάπη τυραννά τη λογική μου