Είχα μια θάλασσα ψυχή μα είχε στερέψει
κι αν δεν ερχόσουνα εσύ δε θα’ χα αντέξει...

πυροτέχνημα η ματιά σου τη ζωή μου φώτισε
κι η βροχή απ’ τα φιλιά σου το κορμί μου πότισε...

Τώρα ο κόσμος να χαλάσει
μια για πάντα έχουν ταιριάξει
ουρανός μ’ ουρανό, φωτιά με φωτιά,
είμαστ’ ένα οι δυο, δε χωρίζουμε πια...

Τώρα ό,τι και να γίνει
η αγάπη αυτή δε σβήνει,
ουρανός μ’ ουρανό, φωτιά με φωτιά,
είμαστ’ ένα οι δυο, δε χωρίζουμε πια...
δε χωρίζουμε πια...

Στην έρημό μου από καιρό μ’ είχαν ξεχάσει
κι αν δε μου έδινες νερό θα’ χα διψάσει...

πυροτέχνημα η ματιά σου τη ζωή μου φώτισε
κι η βροχή απ’ τα φιλιά σου το κορμί μου πότισε...