Να ζω μακριά σου είν’ αδύνατο,
χωρίς ουσία και ασήμαντο,
μακριά σου η νύχτα αγεφύρωτη
κι εγώ μια πόλη ανοχύρωτη...

Χωρίς εσένα είν’ αδιάφορα
τα όνειρά μου και στενάχωρα,
να μη σε έχω είν’ αφόρητο,
μεγάλο λάθος κι ασυγχώρητο!

Κράτα με κοντά σου μια ζωή ένα σου να γίνομαι,
κάνε τα φιλιά σου φυλακή μέσα τους να κλείνομαι,
κράτα με κοντά σου τις στιγμές που όλα με πληγώνουνε
λόγια της αγάπης να μου λες για να με λυτρώνουνε!

Μαζί σου θέλω να’ μαι μόνιμα
για να μου δίνεις κάποιο νόημα,
ν’ αγγίζεις όλες τις αισθήσεις μου
και να ελέγχεις τις κινήσεις μου!