Σαν της μαστίχας τα κλαριά
Στάζει η ψυχή μου δάκρυ
Κι εγώ στη θάλασσα του νου
Σαν αστεράκια τ’ουρανού
Δεν βρίσκω φως και άκρη

Κι εσύ με άδεια αγκαλιά
Μικρή μου Παναγιά
Λουλούδι στην ξερολιθιά
Σαν την αγάπη μου βαθειά
Πονάει η νοσταλγία

Γυμνή κι αραχνοΰφαντη
Με διάφανο μετάξι
Στα ακροδάχτυλά μου σπας
Πυγολαμπίδα μου πού πας
Σε λίγο θα χαράξει