Κι αρχίζω εγώ ο Μίσα, το αρκουδάκι

Στα χρόνια τα παλιά
Ζούσα ελεύθερος
Μέσα σε δάση σκιερά
Μάζευα μέλι από κορμούς
Νερό από βράχους καρπερούς

Γλέντι και χαρά
Κέφι και χορός
Χρεώματα και μυρουδιές
Εκεί σιμά στις ρεματιές
Έτσι περνούσαν οι χρονιές
Ώσπου ένα κακό πρωί
Παγίδα μού’στησαν οι κυνηγοί

Μ’ αρπάξανε με δέσανε
Φίμωτρο μου φορέσανε
Και γύρω γύρω απ’ το λαιμό
Έτσι ένα λουρί χοντρό

Γλέντα Μίσα
Ανεβαίνεις με ορμή
Το καμτσίκι θα σαρώσει το κορμί
Τρέχα Μίσα
Ανεβαίνεις με ορμή
Το καμτσίκι θα σαρώσει το κορμί
Κλάψε Μίσα
Μπράβο Μίσα

Τέλειωσε και πάει η χλωρή ζωή
Με ζέψανε στο έλκηθρο
Μέχρι την λαμπρή η αυγή
Που ξύπνησαν οι αδικημένοι
Οι φίλοι μου οι λατρεμένοι
Και μετά ;
Λεύτερο κι ευτυχισμένο
Μες στη σύγχρονη ζωή

Γι’αυτό σου λέμε Βασιλάκη
μη στεναχωριέσαι και μη χολοσκάς
σίγουρα καλύτερα απ’ όλους μας περνάς
Σίγουρα είμαι Πασάς
Δε με παίρνει να στεναχωριέμαι
Πρέπει να γίνω οπαδός πιστός
Του γέλιου και της ξέφρενης χαράς
Σίγουρα είμαι πασάς