Έξω οι νιφάδες του χιονιά
χορεύουνε κουβάρι,
'πάνω στο τζάμι πάγωσαν
τα χνώτα του Γενάρη.

Έξω η πόλη έρημη
άγριος καιρός για μόνους
χαρτιά και φύλλα πλαστικά
τρέχουν στους άδειους δρόμους,
όλα τα ωραία της βραδιάς
πήγαν νωρίς για ύπνο,
κι έμεινε μόνο η μοναξιά
παρέα μου στο δείπνο,
κι έμεινε μόνο η μοναξιά
παρέα μου στο δείπνο,
παρέα μου στο δείπνο.

Λυσσομανάει έξω το βράδυ
μέσα απλώνεται η σιωπή,
λένε, το πιο βαθύ σκοτάδι
πως πέφτει πριν απ’ την αυγή.

Έξω η πόλη έρημη
άγριος καιρός για μόνους
χαρτιά και φύλλα πλαστικά
τρέχουν στους άδειους δρόμους,
όλα τα ωραία της βραδιάς
πήγαν νωρίς για ύπνο,
κι έμεινε μόνο η μοναξιά
παρέα μου στο δείπνο,
κι έμεινε μόνο η μοναξιά
παρέα μου στο δείπνο,
παρέα μου στο δείπνο.