Το τραγούδι δεν είναι τέχνη
μα βεγγαλικό και πυροτέχνημα.
Ανάβει μια στιγμή κι ύστερα σβήνει
και μια εικόνα μόνο σου αφήνει.

Ανάβει να φωτίσει
αγάπες που’ χουν σβήσει
και καίει σαν λαμπιόνι,
γι’ αυτούς που ζούνε μόνοι.

Το τραγούδι δεν είναι τέχνη
είναι μια ζωή ναυαγισμένη.
Φλογίτσα στης καρδιάς σου το καμίνι
και κάτι στην ψυχή σου που δε σβήνει.