Σε πανηγύρια φαλλικά
τα λόγια σου μεταλλικά,
με όνειρα βεγγαλικά
ξανά σε ζητιανεύω.
Και στου κορμιού τις αλυκές
Δεκαπενταύγουστο με καις,
και στις γιορτές τις Ορφικές
πυρρίχιο χορεύω.

Τα χρόνια καίνε σαν φωτιά
ζωή στο θάνατο μπροστά
με μια ψυχούλα σώμα.
Και με τροπάρια φιλιά
τραγούδια μου δημοτικά
που άγιασα το στόμα.

Μέσ’ του μυαλού το αχανές
απ’ τις παλιές τις Αχαρνές,
μέσα σε νύχτες ορφανές
τυφλός σ’ αναζητάω.
Σαν νυχτερίδες οι ψυχές
βγαίνουν τις νύχτες μοναχές,
μα τις δικές σου τις αρχές
σαν μοίρα τις κρατάω.