Νεράιδα του γιαλού τα δίχτυα τ’ αργυρά
τ’ απλώνει μυστικά να πιάσει τον ψαρά,
το ξέγνοιαστο παιδί που μόνο τραγουδεί
πέρα στην άκρη στ’ ακρογιάλι κάτω στα νερά.

Νεράιδα του γιαλού τα δίχτυα τ’ αργυρά
τ’ απλώνει μυστικά να πιάσει τον ψαρά,
το ξέγνοιαστο παιδί που μόνο τραγουδεί
πέρα στην άκρη στ’ ακρογιάλι κάτω στα νερά.

Και θέλει γλυκά να τον σύρει,
και μέσα στο κύμα να γύρει
στη θάλασσα μέσα βαθιά
στην αγκαλιά της η Νεράιδα η ξανθιά.

Μα εκεί που τα τραβά στην άκρη στον γιαλό
Και τα τυλίγει αργά στο κύμα τ’ απαλό
Τυλίγετ’ η κλωστή και πιάνεται κι αυτή
Και μες στα δίχτυα μπλέκεται μαζί με τον ψαρά.

Μα εκεί που τα τραβά στην άκρη στον γιαλό
Και τα τυλίγει αργά στο κύμα τ’ απαλό
Τυλίγετ’ η κλωστή και πιάνεται κι αυτή
Και μες στα δίχτυα μπλέκεται μαζί με τον ψαρά.

Και τώρα γλυκά θα τον σύρει,
και μέσα στο κύμα θα γύρει
στη θάλασσα μέσα βαθιά
στην αγκαλιά της η Νεράιδα η ξανθιά.

Στην αγκαλιά της η Νεράιδα η ξανθιά,
η Νεράιδα η ξανθιά.