Δε λέει η ψυχή μου να ησυχάσει
ο πόνος σου δε λέει να περάσει
η μοναξιά μου ίχνη πάλι αφήνει
κι η νύχτα στα σκοτάδια της με κλείνει
Δε πρέπει μα ακόμα σ’αγαπάω
εγωισμό μπροστά σου δεν κρατάω
μα αν γύριζες απόψε όπως πρώτα
διάπλατα θα άνοιγα την πόρτα

Θα έκανα τα πάντα αν μπορούσα
το χθες απ’την αρχή να ξαναζούσα
θα έκανα τα πάντα πίστεψέ με
κι αν έχεις το κουράγιο κοίταξέ με
Θα έδινα τα πάντα απ’τη ζωή μου
να σ’έφερνα για λίγο εδώ ψυχή μου
για μια στιγμή σφιχτά να σε κρατήσω
μα τα όνειρα δεν επιστρέφουν πίσω

Δε λέει το μυαλό μου να ξεχάσει
μια τρικυμία που δε θα περάσει
τα μάτια μου δακρύζουνε ποτάμια
που πέφτει η βροχή πάνω στα τζάμια
Δε πρέπει μα ακόμα σ’αγαπάω
εγωισμό μπροστά σου δεν κρατάω
μα αν γύριζες απόψε όπως πρώτα
διάπλατα θα άνοιγα την πόρτα

Θα έκανα τα πάντα αν μπορούσα
το χθες απ’την αρχή να ξαναζούσα
θα έκανα τα πάντα πίστεψέ με
κι αν έχεις το κουράγιο κοίταξέ με
Θα έδινα τα πάντα απ’τη ζωή μου
να σ’έφερνα για λίγο εδώ ψυχή μου
για μια στιγμή σφιχτά να σε κρατήσω
μα τα όνειρα δεν επιστρέφουν πίσω