Είναι τόσο αργά νιώθω κουρασμένος
Θάλασσα πάγου θα σε συναντήσω εκεί
ζω μια αμήχανη σιωπή που δεν καταλαβαίνω
Μου `πες θα φύγεις, δεν μπορείς
μέσα στα δίχτυα μου να ζεις
Μα η ανάσα της αγάπης μοιάζει με παγωμένος Μάρτης
Θα περιμένω μήπως θα `ρθεις και το αντίο μη το πεις

Θα σε γυρεύω πιο πολύ όσο σ’ αρνιέμαι
Θα σε γυρεύω πιο πολύ όσο δε θες
και όταν πάλι μόνος μου ξεχνιέμαι
Θα με κοιτάς όπως ο ήλιος την αυγή