Της άνοιξης το πρώτο το κλαράκι
μου φέρνει αγκαλιά σ’ ένα κουτί
για δώρο ένα νέο βοριαδάκι
και βρίσκει την καρδιά μου ανοιχτή.

Της νύχτας ανθισμένο το λουλούδι
μοιράζει μυρωδιά ξεχωριστή
στα χείλη μας γεννιέται το τραγούδι
που γνέθει σαν αράχνη την κλωστή.

Της θάλασσας φωνή που δυναμώνει
τα σώματα στους κόλπους της καλεί
φωνάζει για μια αγάπη που ενώνει
και φέρνει σαν το κύμα το φιλί.

Των αστεριών η λάμψη
απ’ τα κορμιά βγαλμένη
άνοιξη ερωτευμένη
που με ζωή κερνάς.

Της άνοιξης του κόσμου πανηγύρι
φουντώνουν οι φωτιές μες στις καρδιές
χορός μεθάει, σπάει το ποτήρι
και καίγονται από έρωτα στεριές.