Στην πόρτα στάθηκα, σε κοίταξα στα μάτια
κι εσύ τα έκλεισες τον πόνο να μη δω,
κραυγή το δάκρυ σου και μ’ έκανε κομμάτια
κάτι σαν, σώσε με, μη φεύγεις, σ’ αγαπώ.

Ουρλιάζω μέσα μου, δεν ξέρω τι να κάνω,
να φύγω δύσκολο, να μείνω δεν μπορώ,
εγώ που έλεγα για `σένα θα πεθάνω
δεν έχω δύναμη, φοβάμαι να σου πω.

Φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω, φοβάμαι,
φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω εδώ.

Παράνομα, παράνομα ως πότε πια θα κρύβομαι μαζί σου,
ως πότε πια σαν τη σκιά παράνομα μαζί σου εγώ θα ζω,
παράνομα, παράνομα ως πότε πια θα κρύβομαι μαζί σου,
παράνομα σ’ αγάπησα, παράνομα ακόμα σ’ αγαπώ.

Φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω, φοβάμαι,
φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω εδώ.

Στην πόρτα στάθηκα και πάλαιψα μ’ εμένα,
καμιά διέξοδο δεν μπόρεσα να βρω,
τσιγάρο ήσουνα, εσύ, απ’ τα κομμένα
γλυκιά συνήθεια στο σώμα σου εγώ.

Φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω, φοβάμαι,
φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω εδώ.

Παράνομα, παράνομα ως πότε πια θα κρύβομαι μαζί σου,
ως πότε πια σαν τη σκιά παράνομα μαζί σου εγώ θα ζω,
παράνομα, παράνομα ως πότε πια θα κρύβομαι μαζί σου,
παράνομα σ’ αγάπησα, παράνομα ακόμα σ’ αγαπώ.

Φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω, φοβάμαι,
φοβάμαι να φύγω, φοβάμαι να μείνω εδώ.