Σαν σύννεφο απόψε στη νύχτα θα χαθώ
να στάξω στα όνειρά μου ξανά να δροσιστώ
σαν άγγελος που η μοίρα του πήρε τα φτερά
γυρεύω όσα ζητούσα και πέταξαν μακριά.

Μα η ελπίδα μεθάει, ποια αλήθεια χωράει
στης αγάπης το νου όσο η νύχτα κρατάει
η καρδιά λαχταράει τ’ άστρο του ουρανού.

Στου χρόνου τα παιχνίδια παράπονα πικρά
νοστάλγησα τραγούδια που δεν τα λέω πια.
Σε διάλεξα ζωή μου, το λάθος μου σωστό
και ότι κι αν σου τάξω το θαύμα δε θα δω.