Πιάνω τα χέρια και κλείνω τα μάτια
φίλοι φίδια σκιές στο φως
νιώθω σαν να χάθηκα πάλι
ονειρεύτηκα πως όλα ήταν αλλιώς
πως όλα ήταν όμορφα σαν δάσος
πως τα τραβούσε η φωτιά το πάθος

Τα ζαλισμένα βλέμματα τα λόγια
Κι όσοι κι αν έπαιξαν μαζί μου
Και μπαινοβγαίνουν στη ζωή μου
Θα κλείσουν το χορό μ’ ένα αντίο πικρό

Δεν υπάρχει τίποτα πια
δεν υπάρχει τίποτα πια
Χειροκροτήματα βουβά
χειροκροτήματα βουβά
Γιάτρεψέ μου την πληγωμένη καρδιά
γιάτρεψέ μου την πληγωμένη καρδιά
Δεν υπάρχει τίποτα πια
δεν υπάρχει τίποτα πια
Δεν υπάρχει...

Όλα είναι παγωμένα στο χρόνο
Όλα αλλάζουν και μυρίζουν αλλιώς
Μα οι άνθρωποι αχ πόσο μοιάζουν
Όσο κι αν περνάει ο καιρός
όσο κι αν περνάει ο καιρός
όσο κι αν περνάει ο καιρός
όσο κι αν περνάει ο καιρός