Ήρθε η στιγμή για δες
γίναν κρυφοί εφιάλτες οι ευχές
να τι μας έμεινε μόνο
οργή και μίσος
Φτάνει ως εδώ δεν μπορώ
αγγίζω το τέρμα αλλάζω ουρανό
μέσα μου έχω ανοίξει πανιά και φεύγω

Πώς να κλείσουν οι πληγές
πώς να ζήσουμε στο χθες
ένα τίποτα μας δένει αγκαλιά

Μη μ’ακουμπάς μη με κρατάς
μη μ’αγκαλιάζεις με πονάς
για εγωισμό μη μου μιλάς
αυτός μας έλιωσε
Μη με ποθείς μη προσπαθείς
στα όνειρα θα πληγωθείς
πες πως εγώ ήμουν η αφορμή
το παραμύθι τέλειωσε

Τόσο καιρό συγχωρώ
στα λάθη αφήνομαι κι ας πονώ
θα πάψει ο χρόνος τη καρδιά να σημαδεύει
Φύγε μακριά μην αργείς
όσα πρόσωπα κι αν αλλάξεις
όλα τέλειωσαν βρες αλλού να ψάξεις

Πώς να κλείσουν οι πληγές
πώς να ζήσουμε το χθες
άλλα θαύματα δεν κάνω δε γεννάω φωτιές

Μη μ’ακουμπάς μη με κρατάς
μη μ’αγκαλιάζεις με πονάς
για εγωισμό μη μου μιλάς
αυτός μας έλιωσε
Μη με ποθείς μη προσπαθείς
στα όνειρα θα πληγωθείς
πες πως εγώ ήμουν η αφορμή
το παραμύθι τέλειωσε